قدس آنلاین-طبق مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه سال ۹۷، دولت مکلف است بخشی از خدمات دارویی بیماران نازایی را مشمول بیمه سلامت قرار دهد و بخشی از هزینه بیماران متابولیک، ام اس، بال پروانه ای و اوتیسم را مانند بیماری های خاص محاسبه و پرداخت کند. این درحالیست که با وجود افزایش سی درصدی بودجه وزارت بهداشت در سال آینده، همچنان مهمترین چالش حوزه سلامت کمبود منابع و اعتبارات است. پس چگونه قرار است اعتبارات مصوبه یادشده تأمین  شود؟

دکتر محمد نعیم امینی فرد، با تأکید بر این که وزارت بهداشت بیش از همه تمایل به گسترش حمایت از بیماران خاص دارد به گزارشگر ما می گوید: به دنبال این مصوبه لازم است تغییراتی در جداول مربوط به ردیف بیمارهای صعب العلاج اضافه شود. بنابراین رقم مصوب شده از ردیف ۱۰ درصد هدفمندی یارانه برای طرح تحول سلامت که درگذشته سه هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان بوده؛ به ۴ هزار و۴۰۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کند.

در روزهای اخیر بارها نمایندگان خانه ملت تأکید کردند با مذاکرات انجام شده مصوبه مزبور برای نظام سلامت کشورپیامدهای مثبتی دارد. این اما افرادی که سال ها دراین زمینه دستی برآتش دارند، متفاوت می اندیشند.

یونس عرب، مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران می گوید: از سال ۸۸ به بعد روز به روز خدمات حمایتی از بیماران کاهش  یافته چنانکه درحال حاضر به وضوح هزینه ها از جیب بیماران پرداخت می شود. مثلاً برای مبتلایانی که داروهای آهن زدا نقش حیاتی دارد، نوع خارجی این داروها  آزاد عرضه می شود. این مسئله برای بیماران مشکل آفرین است زیرا بیمار تالاسمی که سال ها همین دارو را با حمایت های یارانه ای دریافت کرده حال باید بخشی از هزینه ها را از جیب بپردازد.

وی ادامه می دهد:در حال حاضر پرداخت هزینه برای بیماران معمولی دشوار شده چرا که به طور خزنده سازمان غذا و دارو از تعهدات و حمایت های خود شانه خالی کرده و داروهای بیشتری را از پوشش حمایتی خارج می کند. در واقع به نام حمایت از بیماران صعب العلاج از این حمایت ها کاسته شده بدون آنکه یک قلم داروی بیماران خاص  به پوشش حمایتی افزوده شود.

وی می گوید: شرایط بیماران خاص درحال حاضر چندان گل وبلبل نیست  و هر روز سفره بیماران خاص کوچکتر شده است. این درحالیست که بنابر مصوبه کمیسیون تلفیق  قرار است تعداد این بیماران نیز اضافه شود که هزینه برخی از مبتلایان به این بیماری ها بیش از مجموع هزینه های تمام بیماریهای خاص است. پس اگر سیاستگذاران به دنبال حمایت واقعی از مبتلایان به امراض صعب العلاج هستند باید ردیف خاص و خدمات کافی بدهند.

عرب ادامه می دهد: با کلی گویی نمی توان مشکلات بیماران خاص را رفع کرد و باید جزئی تر به این مسایل توجه شود. چنانکه بنابر ادعای یکی از شرکت های عرضه کننده کالاهای مورد نیاز بیماران تالاسمی؛ به دلیل نوسانات ارز باید پمپ ترزیق  دارو را گرانتر و به قیمت سه میلیون و ۵۰۰هزارتومان تهیه کنیم. درحالی که سقف تعهدات بیمه برای این کالا دو میلیون و۴۰۰ هزارتومان می باشد. بنابراین ما نمی توانیم سازمان های بیمه را برای حمایت های بیشتر یک شبه مجاب کنیم. در واقع تنها بیمار در یک مورد باید بیش از یک میلیون تومان را از جیب خود بپردازد.

  دکتر محمود هادی پور، داروساز و یکی از بیماران مبتلا به تالاسمی نیز می گوید:همه علاقه مندیم که تمامی بیماران خاص تحت پوشش قرار بگیرند اما شایسته است که این حمایت ها منطقی و اصولی صورت بگیرد. این درحالیست که امروزه سیاست های حمایتی که قرار بوده از بیماران خاص اعمال شود چندان کافی نیست.

وی تصریح می کند:جا دارد متولیان امر در تعریف بسته های جدید حمایتی با صاحبنظران نیز تعامل و هم اندیشی داشته باشند. چنانکه در مصوبه مزبور بر حمایت از بیماران اوتیسم توجه شده که البته قابل تأمل است. در حالی که باید توجه داشت بیماری اوتیسم طیف وسیعی از مبتلایان را شامل می شود که نیازها و درمان های متعددی دارند. بنابراین باید ابتدا طی بررسی های کارشناسی افرادی که در این محدوده نیاز به  حمایت دارند مشخص شده و سپس بسته های حمایتی تدوین شود.